Week..... ben de tel kwijt

Het is nu al bijna 2 weken geleden dat ik naar Portland ben gegaan. De afgelopen twee weken waren eigenlijk best normaal. Soleil was nog steeds op vakantie en Ella was vaak bij haar moeder. Michael werkte hele dagen en ik was dus vaak vrij. Ik begin hier nu wel aan te wennen. Ik probeer elke dag wel iets te doen zoals naar the mall, hikes, films kijken, uit eten, lunchen met mensen enz.
Laatst heb ik samen met Ana een hele mooie en zware hike gedaan. Het was een klim van ongeveer 1 uur om de top te bereiken. In totaal was het geloof ik 7,2 miles ( ongeveer 11,5 km ). De weg naar de top was super zwaar, want alles wat heel steil. Het leuke van hiken is dat het bijna altijd de moeite waard is. Het uitzicht was deze keer ook weer super mooi. Je kon Bellevue zien liggen en alle bergen om je heen.
Het weer wordt eindelijk beter hier. Ik wist dat het in Seattle veel zou gaan regenen maar dat het zo veel zou zijn, wist ik dan weer niet. In 3 weken tijd zijn er denk ik 2 dagen geweest dat de zon even doorkwam. Maar als het dan zonnig is, is iedereen extra blij haha. Samen met Elinoy ben ik op zo'n zonnige dag downtown Seattle ingelopen. Onder de spaceneedle ligt een park en daar hebben we de hele middag in de zon gezeten.
Er wordt nu al aan mij gevraagd of ik denk aan verlengen. Of ik hier dus nog 6,9 of 12 extra maanden wil blijven. Daar is het nu echt nog te vroeg voor. Tot nu toe heb ik het heel erg naar mijn zin en ik denk dat het allemaal nog 10x leuker wordt in de zomer. Of ik na een jaar nog zo veel energie heb en of ik dan nog elke dag kan genieten van het idee dat ik in Amerika zit, zal later blijken. Over 5 maanden hoef ik die beslissing pas te nemen.
Ik heb het idee dat ik mijn werk als au pair best goed doe. Ik doe alles wat van mij verwacht wordt ( denk ik ) en ik ben nog steeds heel erg blij met het gezin waarin ik terecht ben gekomen. Mike stuurde me de afgelopen week heel vaak een berichtje dat hij vindt dat ik het goed doe en eergisteren kwam ik s'ochtends beneden en lag er een briefje met: 'Leah, we appreciate you' en een bioscoop bon! Ze bedanken me nog bijna elke avond voor het maken van het avondeten en voor het werk dat ik die dag gedaan heb. Hierdoor voel ik me steeds meer op mijn gemak.
Als ik nu aan Nederland denk dan mis ik af en toe wel wat dingen. Ik mis soms het gevoel van thuis echt helemaal jezelf kunnen zijn en niet na hoeven te denken bij alles wat je doet. Natuurlijk probeer ik hier helemaal mijzelf te zijn maar wat je als au pair de hele tijd moet bedenken is dat je wel in hetzelfde huis woont als je 'werkgevers'. En Mike en Soleil proberen het natuurlijk niet zo te laten lijken en vaak voelt het totaal niet zo maar uiteindelijk is het wel zo. Jij zorgt voor de kinderen van je gastouders en dus moet je in je gedrag buiten dat werk om je ook verantwoordelijk kunnen gedragen.
Klinkt allemaal heel serieus maar dat valt vaak heel erg mee hoor.
Oohja en ik mis het fietsen ook heel erg ;)